jak w usa. 2022-12-27T22:56:16Z Comment by szefuncio muncio. kuki solos. 2022-08-17T11:22:25Z Comment by Eliasz. strzelać to można pod ścianą. 2022-07-31T10:45:16Z Comment by マーク・クルーガー. Bum bum bum strzelanina w szkole nabity pistolet jubel ze ja cie pierdole jeden cichy koles uslyszy o nim pol swiata odwrocone role ofiara opis użytkownika. Główną bohaterką filmu "Moja miłość" jest Rachel Joy Scott- uczennica liceum, dorastająca w prostej, religijnej rodzinie. Jak każda nastolatka wierzy, że z pewnością odniesie sukces i będzie żyć długo i szczęśliwie. Pomimo młodego wieku spędza wiele czasu na myśleniu o wieczności, duszy i sensie istnienia. Strzelanina w szkole w Teksasie. Nie żyje 21 osób - RMF24.pl - Bilans ofiar śmiertelnych wtorkowej strzelaniny w szkole podstawowej w mieście Uvalde w Teksasie w USA wynosi co najmniej 21 osób. W miejscowości Lukavac w południowo-wschodniej Bośni w środę 14 czerwca 2023 r. rano doszło do strzelaniny w szkole podstawowej. Przerażające jest to, kto pociągnął za spust. 13-letni Cała czwórka, z poważnymi obrażeniami trafia do Szpitala Północnego. Tymczasem Jan, który jeszcze nie wie o strzelaninie, musi zmierzyć się z dwoma innymi problemami. Jeden z nich to Pola, a konkretnie jej zachowanie w szkole. Dziewczynka najwyraźniej nie radzi sobie z faktem, ze jej mama przebywa w areszcie, jako podejrzana o zabójstwo. Превод на песента „Strzelanina w szkole“ на Kuki от полски на английски Deutsch English Español Français Hungarian Italiano Nederlands Polski Português (Brasil) Română Svenska Türkçe Ελληνικά Български Русский Српски العربية فارسی 日本語 한국어 PBxqIDl. fot. Joseph Gruber/Shutterstock Odsłuchaj Nieodmiennie budzą od nowa dyskusję na temat dostępu do broni palnej: czy należy go ograniczyć, czy przeciwnie, zwiększyć granice obrony koniecznej tak, by każdy postawiony w sytuacji bez wyjścia mógł zareagować. Szkolna strzelanina jest też zjawiskiem starszym, niż się wydaje, choć w społecznej świadomości utrwaliły ja dopiero wydarzenia z Columbine High School w 1999 me why I don’t like Mondays I want to shoot The whole day downTo fragment najsłynniejszego przeboju zespołu Boomtown Rats, który wszyscy znamy. Wiele osób nie wie jednak, że zainspirowała go osoba Brendy Spencer, sprawczyni strzelaniny w szkole podstawowej w San Diego. Zabiła wówczas dwie osoby i zraniła ośmioro dzieci. Zapytana o powody, wzruszyła ramionami i powiedziała, że „nie lubi poniedziałków”.Już w XVIII wiekuWbrew temu, czego można by oczekiwać, szkolna strzelanina nie jest zjawiskiem XX-wiecznym. Za najwcześniejszy przypadek uważa się masakrę w Greencastle, w Pensylwanii, z 1764 roku, dokonaną przez Indian podczas Powstania Pontiaka. Od lat czterdziestych XIX wieku w każdej dekadzie możemy znaleźć co najmniej kilka, jeśli nie kilkanaście 1872 roku, również w Pensylwanii, siedemnastoletni Thomas McGiffin zastrzelił dyrektora żeńskiej szkoły, profesora Wilsona, ponieważ ten odmówił przekazania liściku miłosnego jednej z uczennic. W 1894 roku w Parkerbusbur w Zachodniej Wirginii piętnastoletni Willis Gardner i jego ośmioletni brat mieli po prostu pecha, ponieważ przypadkiem trafili w sam środek kłótni kilkorga uczniów. W 1898 w masakrę przerodził się zwykły spór podczas szkolnej wystawy w Charleston. W 1904 roku w Chicago para szesnastolatków, Henry Schaze i Paul Jelick, przez rok rywalizowała o względy dziewczyny. Henry z zazdrości zabił czasach, kiedy w szkołach dopuszczano jeszcze kary cielesne, powtarza się motyw zemsty rodziców bądź rodzeństwa, którzy w odwecie za wychłostanie ucznia zjawiali się w szkole z naładowaną bronią. Nie brakowało też wypadków, broni, która wypaliła z broniąW świadomości publicznej i ogólnoświatowej problem utrwalił się jednak w 1999 roku z powodu Columbine High Harris i Dylan Klebold chcieli przejść do historii – i przeszli, niestety nie z uwagi na wynalezienie lekarstwa na raka czy rozwiązanie problemu głodu na świecie. Zapisali się w annałach kryminologii jako sprawcy najbardziej krwawej szkolnej strzelaniny w historii Stanów Zjednoczonych, dopóki nie wyprzedził ich Seung-Hui Cho, rozpętując piekło na kampusie Virginia względem wszystkich strzelanin przeprowadzonych przez pojedynczego strzelca w Stanach Zjednoczonych Cho wyprzedzają sprawcy niedawnej masakry w klubie w Orlando w 2016 roku i na koncercie country w Las Vegas. W Columbine życie straciło 15 osób, łącznie ze strzelcami, którzy popełnili wyraźnego powoduKiedy słuchamy opowieści ocalałych, świadków wydarzeń, uderza przede wszystkim mechaniczna bezduszność sprawców. Oto Cassie Bernall, niezwykle wierząca, lubiła dyskutować o Biblii, wspinać się po skałkach i oglądać Braveheart. Harris dwukrotnie uderzył dłonią w blat stołu, pod którym się ukrywała, zajrzał pod spód, powiedział „niespodzianka” i strzelił jej w prawą Scott, lat 17. Była zdolną aktorką i scenarzystką, świetnie prezentowała się przed kamerą, marzyła o karierze pisarskiej. Na prośbę przyjaciela Nicka Baumgarta rzuciła palenie, gdyby nie to, być może znajdowałaby się w palarni zamiast na trawniku, gdzie jadła lunch w towarzystwie Richarda Klebold znał ją od przedszkola. Była pierwszą ofiarą, zginęła od postrzału w pierś, głowę, ramię i nogę. Castaldo przeżył, ale do dzisiaj porusza się na wózku. Daniel Rohrbough, lat 15. Fan elektroniki i gier wideo. Lubił dowcipkować, cieszył się z prawa jazdy na horyzoncie. Chętnie pomagał ojcu w sklepie. Został wielokrotnie postrzelony niedaleko zachodniego wejścia do szkoły i wykrwawiał się powoli przez kilkanaście godzin, nim dopuszczono do niego Velasquez, lat 16. Lekko upośledzony po udarze, który przeżył jako dziecko, był pełen łagodności, ciepła i życzliwości dla świata. Lubił wszystkich i wszyscy go lubili. W Columbine był zaledwie od trzech miesięcy. Przestraszony czy zdezorientowany, nie wiedział, że należy się schować. Klebold strzelił mu w tył głowy przechodząc obojętnie obok. Kyle był pierwszą ofiarą w bibliotece… I ta lista ciągnie się długo. Trzynaście żyć, odebranych właściwie bez planowaliKto zginął w Columbine? To było pierwsze pytanie, które zaczęli sobie zadawać analitycy zdarzenia. Czy był jakiś klucz? Czy Harris i Klebold planowali, kogo chcą zabić? W dzienniku Harrisa widnieje lista „znienawidzonych”, ale ani jedno nazwisko nie pokrywa się z nazwiskami faktycznych ofiar. W gronie zabitych mamy popularnych i wykluczonych, nerdów i szkolne gwiazdy, jednego czarnoskórego, dziewczyny i chłopaków w różnym nie planowali. Było im to zemsta, pytali ludzie po fakcie. Ktoś się znęcał nad nimi? Dokuczał im? Obaj, owszem, deklarowali niechęć do popularnych sportowców, tradycyjnie noszących w szkole białe czapki. Ale chociaż wchodząc do biblioteki zażądali, by wszyscy z takim nakryciem głowy „się ujawnili” (bez skutku, oczywiście), to i tak nie przywiązywali do tego większej wagi. Jednym z mitów Columbine jest powtarzana często opinia, że Klebold i Harris należeli do wykluczonych, że ich prześladowano, że byli zbuntowanymi i charyzmatyczny Harris cieszył się dużym powodzeniem, zwłaszcza wśród dziewcząt. Klebold był wesołkiem, jego poczucie humoru zjednywało mu kolegów. Obaj się wyróżniali i jako tacy nie byli kochani przez wszystkich – owszem, zdarzały się głupie dowcipy – niemniej nie ma tu mowy o szkolnym na mnieKręcąc słynnego „Słonia” Gus Van Sant pochylił się nad sprawą Columbine. Jego teza jest prosta i przekonująca: czynnikiem wyzwalającym mógł być w istocie drobiazg, tak niewielki, że nawet nie bylibyśmy w stanie go dostrzec. Z pokazanych w filmie uczniów niemal każdy mógłby być na koniec sprawcą. Zakompleksiona dziewczyna, która nie chce się rozbierać na lekcjach gimnastyki, ogarnięte obsesją wyglądu bulimiczki, chłopiec, któremu ojciec nie żałuje ciężkiej ręki. Każde z nich. Najbardziej dojmująca w takich tragediach jest świadomość, że nie ma tu wielkiego, doniosłego powodu, czegoś imponującego, przekonującego. Jest zazwyczaj tylko pragnienie odebrania życia z hukiem i zwrócenia na siebie uwagi, wygłoszenie deklaracji przez kogoś, kto czuje się niewystarczająco High School okazało się przełomowe, chociaż bynajmniej nie było pierwsze. Od tego czasu wydaje się, że stale słyszymy o ofiarach broni palnej. Ostatnio w Teksasie, gdzie zginęło dziewięcioro uczniów i jeden nauczyciel. Ponoć sprawca był wściekły z powodu odrzuconego uczucia – jedną z ofiar była dziewczyna, która odparła jego agresywne do celuZe swojej strony pragnę przypomnieć przypadki szkolnych strzelanin, które wydają się szczególnie wstrząsające. Kryterium wyboru jest tu przede wszystkim emocjonalne. Nie chodzi też, co pragnę podkreślić, o ewentualne współczujące usprawiedliwianie sprawców – wręcz przeciwnie, o upamiętnienie ich ofiar, których nazwisk tak często się zapomina. I wreszcie kryterium ostatnie – skupiłam się na strzelaninach, które miały miejsce w szkołach średnich, dlatego nie ma tutaj zdarzeń na kampusie uniwersyteckim Virginia Tech czy w szkole podstawowej Sandy Hook w Newton. W żadnym stopniu natomiast nie kierowałam się liczbą ofiar – ponieważ każde pojedyncze życie jest istotne. Każda utrata jest tragedią i zasługuje na 1966 roku w Arizonie osiemnastoletni Bob Smith uwięził siedmioro osób, kazał im położyć się na ziemi w kręgu i każdej z nich strzelił w tył głowy. Zginęły cztery kobiety i trzyletnie dziecko, jedna kobieta i niemowlę cudem przeżyli. Powód? Prawdopodobnie bałwochwalczy podziw Smitha dla masowych zbrodniarzy, Richarda Specka i Charlesa 1974 roku w Olean, w stanie Nowy Jork, osiemnastoletni Anthony Barbaro – znakomity uczeń – przeprowadził dwuipółgodzinny ostrzał z okien swojej szkoły, zamkniętej wówczas na ferie świąteczne. Zabił trzy osoby, jedną z nich była kobieta w ciąży, i ranił jedenaście. Był członkiem klubu strzeleckiego, chwalonym za celność. Ponoć chciał sprawdzić to w praktyce. Na zdjęciu widać chłopca o niewinnej twarzy i nieśmiałym 1984 roku w North Richland Hills w Teksasie absolwent Barry Wayne Shaw pojawił się w Richland High School uzbrojony po zęby. Jego celem była nauczycielka angielskiego, panna Ball. Ponoć wyśmiewała się z jego ubioru i zawstydzała go w klasie. Nie znalazł jej jednak, więc zaczął strzelać w okna i ściany, krzycząc „homecoming, homecoming”. Dyrektor szkoły wyszedł mu odważnie naprzeciw. Shaw nie stawiał oporu, rzucił dyrektorowi broń, mówiąc po prostu „zrobiłem to”. Potem wyszło na jaw, że wcześniej zastrzelił miejscowego instruktora karate, Jimmy’ego Glena 1988 roku w Abilene w Teksasie Mason Staggs strzelił w twarz swojemu nauczycielowi, Rickowi Maloneyowi. Potem spokojnie poszedł na ryby. Maloney cudem 1997 roku w Pearl, Missisipi, szesnastoletni Luke Woodham zamordował w domu swoją matkę, a następnie pojechał do szkoły. Na procesie twierdził, że nawet zabicia matki nie pamięta. Umierała długie minuty z upływu krwi. Traf chciał, że pierwszą osobą, którą spotkał na piętrze liceum, była jego była dziewczyna, Christina Menefee, wraz z koleżanką, Lydią Kay Drew. Zastrzelił obie, potem ranił jeszcze siedem osób. Swoje powody przedstawił bliskiemu koledze, pisząc do niego „Nie jestem psychicznie chory. Jestem wściekły. Zabiłem, ponieważ ludzie tacy jak ja są źle traktowani. Pokazałem społeczeństwu, że pod naciskiem każdy w końcu pęknie. Przez całe życie byłem wyśmiewany, bity, nienawidzony. Czy społeczeństwo naprawdę może mnie winić? (…)”Jak zapowiedziałam na początku, obracam się wokół szkół średnich, tu jednak uczynię wyjątek, ponieważ zdarzenia w Craighead County w Arkansas w 1998 roku są szczególnie poruszające. Miały miejsce nie w liceum, a w gimnazjum. Mitchell Scott Johnson miał wówczas trzynaście lat, jego wspólnik, Andrew Douglas Golden, jedenaście. Ponoć Johnson był wykorzystywany seksualnie jako siedmiolatek. Rok przed strzelaniną został oskarżony o molestowanie trzyletniej dziewczynki. Ponoć Golden pierwszy raz dostał broń do ręki, gdy miał sześć lat. Wspólnie ci chłopcy byli niszczącym tajfunem. „Mamy wiele osób do zabicia” miał mówić Johnson, a Golden w pełni się z nim zgadzał. Na procesie mamrotali nieprzekonujące przeprosiny. Przecież chcieli tylko postraszyć. Nikt nie miał zginąć. Życie straciło pięć osób – czworo uczniów i nauczycielka. Dzisiaj są już wolni, wypuszczono ich z więzienia w dniu 21. XXI wiekW 2005 roku w rezerwacie Red Lake w Minnesocie szesnastoletni Jeffrey Weise zabił swojego dziadka, miejscowego policjanta, i jego partnerkę. Policyjnym samochodem pojechał do szkoły, do której uczęszczał jeszcze kilka miesięcy wcześniej. Zabił siedem osób, zranił pięć innych. Świadkowie mówili, że cały czas się uśmiechał. Po wymianie ognia z policją, ranny, wycofał się do pustej klasy i popełnił samobójstwo. Ponoć cierpiał na depresję i był emocjonalnie niestabilny. 2010 roku w Marinette, w Wisconsin, piętnastoletni Samuel Hengel uwięził dwudziestu trzech uczniów i nauczyciela na pięć godzin po tym, jak wpadł do klasy z krzykiem, bezładnie strzelając w stronę projektora. Po długich negocjacjach zdecydował się wypuścić zakładników, sam zaś się zastrzelił, stając się tym samym jedyną ofiarą 2012 roku w Chardon, Ohio, Thomas „ Lane, uzbrojony w broń palną i nóż, wtargnął do szkolnej kafeterii i otworzył ogień do siedzących tam uczniów. Daniel Parmertor, Russell King i Demetrius Hewlin zginęli, Parmertor na miejscu, pozostała dwójka zmarła z ran następnego dnia. Z trójki rannych Nick Walczak, postrzelony wielokrotnie w plecy, ramię i kark, został trwale sparaliżowany. Ponoć zapowiedź strzelaniny krążyła wcześniej w internecie. Ponoć King umawiał się z byłą dziewczyną Lane’a. Matka Lane’a była trochę zdziwiona, że jej syn, bynajmniej nie ranny ptaszek, tego dnia wyszedł do szkoły tak wcześnie…W 2013 roku w Centennial, Kolorado osiemnastoletni Karl Pierson pojawił się w Arapahoe High School z bronią, trzema koktajlami Mołotowa i maczetą. Postrzelił siedemnastoletnią Claire Davis w głowę – zmarła tydzień później – potem popełnił samobójstwo. Motyw? Ponoć chciał się zemścić na szkolnej bibliotekarce, która kilka dni wcześniej głośno zwróciła mu uwagę. Ponoć…W styczniu 2018 roku w Marshall County, Kentucky, uczniowie gromadzili się przed klasą w oczekiwaniu na rozpoczęcie porannych zajęć, gdy piętnastoletni Gabriel Ross Parker otworzył ogień. Zginęły dwie osoby, Bailey Nicole Holt i Preston Ryan Cope. Preston zdołał wykręcić numer do matki, ale nie był już w stanie powiedzieć ani słowa. Osiemnaście osób zostało rannych. Ponoć Parker nie wypowiedział ani jednego słowa. Ponoć jego oczy były martwe, pozbawione lutym 2018 roku w Parkland, na Florydzie, dziewiętnastoletni Nikolas Jacob Cruz został usunięty z Marjory Stoneman Douglas High School. Ponoć od czasów szkoły podstawowej wykazywał niepokojące zachowania, niestabilność emocjonalną, okrucieństwo. Ponoć niejednokrotnie wystosowywał pogróżki, mailowo, na YouTubie. Obnosił się ze swastyką na plecaku i deklarował w internecie nienawiść do „czarnuchów”. Równą niechęcią darzył gejów, Żydów, imigrantów i Meksykanów. W ogóle nie krył się ze swoimi jakim stopniu próbowano na to zareagować, nie wiadomo. Wiadomo jednak na pewno, że siedemnaście osób nie żyje, a siedemnaście innych zostało rannych. Jeden ze szkolnych kolegów Cruza skomentował:„Wiedzieliśmy, że jeżeli w naszej szkole dojdzie do takiego zdarzenia, to on będzie sprawcą”.fot. bakdc/ShutterstockCzy można zapobiec?Jeden z dziennikarzy po niedawnej strzelaninie w Santa Fe zwrócił się z pytaniem do uczennicy, której udało się przeżyć – czy spodziewała się czegoś podobnego? Abstrahując od tego, czy było to szczególnie mądre pytanie (bo nie było), dziewczyna odpowiedziała celnie. Gdzieś w tle, w podświadomości, zagrożenie istniało stale. Że coś może się zdarzyć, że ktoś, pod wpływem jakiegoś drobiazgu, postanowi działać. Szkoła powinna być miejscem bezpiecznym, miejscem, gdzie nie tylko nabywa się wiedzę, ale również kształtuje umiejętności społeczne, buduje bazę pod przyszłe funkcjonowanie w dorosłym życiu. Czy są sposoby, by się obronić? Czy można to bezpieczeństwo uczniom w ogóle zapewnić? Jak bardzo problem będzie eskalował na przestrzeni kolejnych lat? Przecież dopiero co gazety rozpisywały się o strzelaninie w szkole Santa Fe, a w międzyczasie, w trakcie powstawania tego artykułu, miały już miejsce dwie kolejne, w Jonesboro i omawiana kwestia dostępu do broni to jedno, ale problemów do rozwiązania jest więcej – takich, na które można i powinno się zareagować. Jak ograniczenie liczby wejść na teren szkoły, zwiększenie stopnia kontroli, a przede wszystkim stała czujność rodziców, opiekunów, nauczycieli, nawet kolegów. Stała czujność dostosowana do zmieniających się czasów, do wirtualnego świata, mediów społecznościowych. W końcu to właśnie w internecie Nikolas Jacob Cruz prowadził swoją krucjatę nienawiści. Być może sposoby zapobiegania tragediom takim jak Columbine są ograniczone – bez wątpienia jednak najgorszą możliwą postawą jest obojętność. Czasami do ruszenia lawiny tragicznych zdarzeń można się bowiem przyczynić po prostu nie robiąc nic.*** Co sądzisz na ten temat? Piszcie: listy@ Za najlepsze listy przyznamy nagrody! Karolina ChymkowskaPisze, bo musi. Bez tego udusiłaby się z nadmiaru emocji. Taki ma zatem sposób na życie, spędzone głównie na filmowo, chociaż krytykiem filmowym się akurat nie czuje. Profiler z zamiłowania, zafascynowana historią zbrodni i kryminologią. Ubolewa, że los nie pozwolił jej wstąpić do FBI. Samozwańcza specjalistka od serialu "Z Archiwum X".AUTORKopiuj Wybraliśmy produkcje filmowe, które są naszym zdaniem warte wspólnego obejrzenia i podzieliliśmy je na 3 kategorie wiekowe. Dorośli też nie będą się na nich nudzić. Filmy dla najmłodszych, do 9 lat 1. Sekrety morza (2014) To przepiękny film animowany, który spodoba się nie tylko dzieciom. Fabuła jest tak skomponowana, że znajdują się w niej 2 wyraźnie odrębne wątki - jeden, lepiej rozumiany przez najmłodszych, drugi adresowany do towarzyszących im rodziców. Całość jest bardzo wciągająca i ciekawa. Ten film uczy że można się spierać, mieć inne zdanie, a jednocześnie się kochać. To nie jest film błahy, skłania młodego widza do pewnego stopnia skupienia i refleksji. Zdecydowanie to jedna z tych pozycji, które trzeba zobaczyć. Ten film będzie pomocny także dla ciebie jako rodzica, gdyż stawiane są w nim ważne pytania dotyczące rodziny, bliskości, miłości. Jest też w nim ciekawa próba odpowiedzi na wiele życiowych pytań. 2. Fantastyczny Pan Lis (2009) Zabawna i z pozoru lekka komedia. Powstała na motywach książki dla dzieci. Niesamowita jest bardzo bogata warstwa wizualna tej produkcji, która po prostu urzeka. Atutem filmu są także świetne dialogi i bardzo specyficzny humor. Właśnie z racji rodzaju humoru będzie to film odpowiedni dla dzieci starszych niż 7-8 lat, te najmłodsze mogą wielu rzeczy po prostu nie zrozumieć. Warto byście razem - w zrozumiały dla dziecka sposób - zwrócili uwagę, jak pokazano w tej historii kwestię indywidualizmu, tego, jak musimy podporządkowywać swoje, czasem nawet egoistyczne ambicje dobru większej grupy, a zwłaszcza rodziny. Rodziny, w której zdarzają się spory i nieporozumienia, ale to ona zapewnia bezpieczeństwo i to ona jest największą wartością. 3. Wall-E (2008) Odległa przyszłość, w której ludzie opuścili rodzinną planetę z powodu jej wielkiego zaśmiecenia. Pozostał na niej tylko WALL-E (Wysypiskowy Automat Likwidująco Lewarujący. Klasa E), który jest niewielkim robotem-śmieciarzem, obdarzonym jednak inteligencją, osobowością i wrażliwością. Mieszkanie na zupełnie wyludnionej Ziemi (którą WALL-E porządkuje) powoduje, że czuje się on niezwykle samotny. Pewnego dnia poznaje jednak przybyszkę z kosmosu – nowoczesną i atrakcyjną Ewę. Wall-E to idealna produkcja nawet dla najmniejszych dzieci. Świetnie się na niej bawią, a co najważniejsze, opowieść ta posiada sugestywny, wartościowy morał. Ten film to także świetna baza do rozmowy o tym, jak ważne jest dbanie o czystość własnego otoczenia, o tym, do jakich zniszczeń może doprowadzić brak dbałości o przyrodę i zaśmiecanie środowiska. Pokazuje on, do jakich zniszczeń własnej planety może doprowadzić beztroska i lekkomyślność w korzystaniu z naturalnych zasobów naszego domu, jakim jest przecież Ziemia. 4. Vaiana: Skarb Oceanu (2016) To z kolei produkcja pod wieloma względami widowiskowa. Po pierwsze, jest to film animowany zrealizowany z rozmachem, na jaki pozwalają możliwości studia Disneya. Po drugie, naprawdę dobrze się to ogląda. Opowiada historię nastoletniej córki przywódcy plemienia (starożytna Polinezja), która chce uratować swoją rodzinną wyspę przed zagładą. By to osiągnąć, wyrusza na niebezpieczną wyprawę po groźnym oceanie. Film ma elementy komediowe, ale zdarzają się też momenty wzruszające. W gąszczu trywialnych produkcji komercyjnych ten film naprawdę jest dobry i podoba się młodym widzom. Nie jest to może historia zawierająca jakieś podwójne dno, ukryte wskazówki skierowane do rodziców, ale dzieciom pozwala zapoznać się z takimi wartościami jak wytrwałość, upór, przywiązanie do własnych idei i marzeń. 5. Czarnoksiężnik z krainy Oz (1939) Ten film - z racji na swój wiek - może się wydawać nietypową propozycją, a jednak warto go zobaczyć. Zwłaszcza, jeśli zdobędziesz go w wersji zremasterowanej, która pozwala cieszyć się bogactwem pełnej palety nasyconych barw oraz pięknymi obrazami i wypieszczoną, monumentalną wręcz scenografią. "Czarnoksiężnik z krainy Oz" to arcydzieło amerykańskiej kinematografii i jeden z pierwszych kolorowych (poza początkiem i końcem) filmów, jakie w ogóle nakręcono, przez wielu uznawany za szczytowe osiągnięcie i prekursor gatunku. Fabuła opowiada losy małej dziewczynki przeniesionej przez huragan do baśniowego świata "po drugiej stronie tęczy". Jest to piękna, ponadczasowa opowieść o przyjaźni, zaufaniu, miłości, pozbawiona typowej dla współczesnych projekcji dozy wulgarności i relatywizmu. Tu wszystko jest proste i czytelne - jest przyjaźń, naiwna i szczera dziecięca otwartość, bez niedopowiedzeń i zawiłych niuansów. Ten film w prosty sposób pokazuje, czym jest dobro i zło i jakie rzeczy są najważniejsze w życiu. Nie szata i wygląd zdobią człowieka, ale to co ma w sercu. Nie wszystko jest też takie, na jakie wygląda. Filmy dla dzieci 9-14 lat 1. The Goonies (1985) Ten film to absolutna klasyka kina dla młodych ludzi. Kiedy sam, jeszcze w latach 80., oglądałem go z kasety VHS, to w trakcie seansu miałem wypieki na twarzy, a całość wydawała mi się niesamowicie tajemnicza i odkrywcza. Dziś podobnych produkcji jest cała masa, ale żadna z nich nie ma ani takiego klimatu, ani tak świetnie dopasowanej muzyki. W tym filmie jest wszystko: ciekawa historia o piratach i ich ukrytym skarbie, prawdziwa przyjaźń, ryzyko, zagrożenie, przygoda, pierwsze miłości, zmagania z rodzeństwem i kłopotami rodziców. Sam już niemal na pewno to oglądałeś, czas by pokazać to własnym dzieciom ;-) Po tym filmie warto pogadać o tym, jak ważne miejsce w życiu każdego z nas zajmuje rodzina i przyjaciele. W końcu bohaterowie tej produkcji chcieli znaleźć skarb, by uratować własny dom i okolicę przed zburzeniem. Zaryzykowali, by móc się dalej przyjaźnić, być blisko siebie. To są rzeczy naprawdę ważne. 2. Alvin i wiewiórki (2007) Alvin, Simon i Teodor to wiewiórki, które, jak na zwyczajne gryzonie przystało, mieszkają sobie beztrosko na przyjaznym drzewie. Niestety sielanka - jak to w filmach bywa - nie może trwać wiecznie i rzeczywiście przychodzi dramatyczny moment, w czasie którego ich rodzinne drzewo zostaje brutalnie ścięte. Po tej tragedii bracia trafiają do miasta, w którym muszą się jak najszybciej odnaleźć. Film ten to początek bardzo udanej i lubianej serii. Jest to film muzyczny, a zatem dużo w nim tańca i śpiewu, ale kryje on też ważne przesłanie, o którym warto później porozmawiać – rodzina, nawet jeśli tylko przyszywana, jest najważniejsza. 3. Opowieści z Narnii: Lew, Czarownica i stara szafa (2005) Ten film to zdecydowanie dobry wybór, aby zaznajomić własne dzieci z fantastyką i fantasy jako gatunkiem filmowym. Całość dzieje się w czasie II wojny światowej, podczas której z bombardowanego Londynu rodzice - dla bezpieczeństwa - wysyłają dzieci do znajomych i krewnych mieszkających na odległej prowincji. Taki los spotyka też czwórkę rodzeństwa, która musi zamieszkać na wsi w domu ekscentrycznego profesora. Dzieci - z początku znudzone - szybko odkrywają tajemnicze przejście przez szafę do magicznej krainy zwanej Narnią. Tematyka, jaką podejmuje cykl "Opowieści z Narnii", a na którą warto dziecku zwrócić uwagę, w zasadzie sprowadza się do odwiecznego konfliktu dobra ze złem. Obok niego mamy mniejsze konflikty wewnętrzne bohaterów, powstrzymywanie własnej dumy i nadmiernej pewności siebie, która może zniekształcać relacje z innymi, nawet najbliższymi ludźmi. Produkcja ta będąca ekranizacją książkowego pierwowzoru pokazuje też, jak ważną sprawą w życiu jest podejmowanie właściwych decyzji. Wszystko, co robimy, ma bowiem wymierne konsekwencje, dobre lub złe - w zależności od tego co wybierzemy - skutki. 4. Strażnicy marzeń (2012) Ta produkcja studia DreamWorks to pełna humoru, magiczna historia o legendarnych postaciach, które wszyscy znamy. Jack Mróz, Zając Wielkanocny, czy Nord zwany u nas Świętym Mikołajem, a nawet Zębowa Wróżka i Piaskowy Dziadek chyba po raz pierwszy występują w jednym filmie. Jak napisano w jednym z serwisów filmowych, to trochę tacy Avengers dla młodego widza. Gdy niegodziwy Mrok grozi, że zapanuje nad całym światem, nasi bohaterowie muszą wyruszyć na ratunek Ziemi a przy okazji ochronić wszystkie dziecięce sny i marzenia. Podczas filmu nie będziesz się nudził ani ty, ani twoje dzieci. Także dzięki czytelnemu przesłaniu. Twórcy poruszają wiele ważnych w dzisiejszym świecie kwestii i problemów. Mówią między innymi o wartości świąt, poruszają też temat akceptacji oraz pokazują, że warto mieć cel w życiu. Po obejrzeniu z dziećmi tego filmu warto porozmawiać z nimi na temat tego, jak ważne są dla nich ich własne marzenia. 5. Coco (2017) Bohaterem tego filmu animowanego rozgrywającego się w Meksyku jest chłopiec o imieniu Miguel. W jego rodzinie - z powodu złych doświadczeń - od lat muzyka jest znienawidzona i sekowana. Tymczasem sam Miguel ponad wszystko pragnie, by pójść śladami swojego idola, wielkiego muzyka Ernesta de la Cruza i móc grać. Zdesperowany, chce udowodnić światu swój talent, a to – za sprawą splotu fantastycznych wydarzeń – doprowadzi go do niezwykle kolorowej... Krainy Umarłych. “Coco” to także przepiękna opowieść o walce za własne przekonania, ambicji i tradycji. Nic po obejrzeniu tego filmu nie wydaje się już takie samo. Warto dzieciom zwrócić uwagę na ciekawy problem różnic kulturowych i obyczajowych między Polską a Meksykiem, chociażby takich jak ta, że u nas "strefa zmarłych" jest w pewnym sensie tematem tabu, mrocznym obszarem, w którym nie ma miejsca na radość i zabawę - zupełnie inaczej niż w Meksyku. Filmy dla młodzieży powyżej 14 lat 1. Boyhood (2014) Ten film jest nie tylko produkcją skierowaną do dorastającej młodzieży, to jest w ogóle jeden z najlepszych filmów jakie powstały w historii kinematografii. Jego twórca, Richard Linklater, tworzył ją przez 13 długich lat. Co roku spotykał się z grupą tych samych aktorów i filmował z nimi kolejne, nowe sceny. W czasie projekcji jesteśmy zatem świadkami rzeczywistego dorastania chłopca, Masona, aż do jego pełnoletniości. Nie ma tu wielkich twistów fabularnych, ale jest prawdziwe życie i realne problemy. Doskonały film do wspólnego oglądania ojca z synem, bowiem jak na dłoni widać tu cały proces i problemy wynikające z procesu dorastania. Przy okazji takiego seansu szczególnie warto porozmawiać o tym, jak było wcześniej, przypomnieć sobie jego dzieciństwo, a także własne, powspominać. Zastanówcie się wspólnie, jak będzie wyglądała przyszłość, co twój syn chciałby robić w dorosłym życiu, jakie ma plany, ambicje. 2. Słoń (2003) Ten film to produkcja stylizowana na dokument o strzelaninie w jednej z amerykańskich szkół. Dwóch uczniów w zwyczajny, szkolny dzień przychodzi do szkoły z karabinami. Mają w zasadzie tylko jeden cel – zabijać swoich kolegów. Jest to film z pozoru hermetyczny dla kultury amerykańskiej, ale to tylko pozory. Mechanizmy prowadzące do zła i przemocy są takie same wszędzie, także w nieco innych, wydawałoby się odległych kulturach. Złość, frustracja w szkole znajdują swoje ujście na różne sposoby, ale to, co się dzieje w głowach, jest bardzo podobne. W USA jest oczywiście znacznie łatwiejszy dostęp do broni, ale pokazane mechanizmy są uniwersalne. Jest to kino dla zdecydowanie starszej młodzieży, warto też, byście ten film wspólnie po obejrzeniu przedyskutowali. Zwłaszcza pod kątem zagrożeń, jakie mogą się pojawić we współczesnej szkole. Nie tylko oczywiście tak ekstremalnych, jak to pokazano w tej produkcji, ale zwłaszcza tych mniejszych i również bardzo groźnych, jak prześladowanie słabszych, konflikty, przemoc między uczniami, wrogi stosunek do nauczycieli. Pokaż dziecku, że w kryzysowych sytuacjach zawsze może na ciebie liczyć. 3. Gwiazd naszych wina (2014) Rodzice namawiają cierpiącą na raka tarczycy Hazel na wizytę w grupie wsparcia dla osób znajdujących się w ciężkiej sytuacji życiowej. Poznaje tam ona nastoletniego chłopca, Gusa, byłego koszykarza z amputowaną nogą. Jest to bardzo mocne, wzruszające i sugestywne kino pokazujące, że rzeczy, które każdego dnia sprawiają iż życie wydaje się nam ciężkie i niesprawiedliwe, wcale nie są aż tak wielkimi problemami. Świat jest pełen naprawdę poważnych wyzwań i cierpienia, a niektórzy nie tylko mają gorzej niż my, ale też nie mają zbyt wielkich szans na zmiany i poprawę swojej sytuacji. Ten film to świetny punkt wyjścia do dyskusji o niepełnosprawności, o tym, czym jest cierpienie i poważne problemy. Warto też porozmawiać o naszym stosunku do ludzi z ułomnościami i dysfunkcjami. Czy aby na pewno zachowujemy się wobec nich właściwie? 4. Igrzyska śmierci (2012) Kino S-F wyprodukowane z myślą o młodzieży. Całość dzieje się w przyszłości na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych. Istnieje tam państwo Panem. Co roku w każdym jego dystrykcie wybiera się chłopca i dziewczynę w wieku od dwunastu do osiemnastu lat, celem ich udziału w specjalnych igrzyskach. Niewiarygodnie okrutna zabawa, z której żywa ma wyjść tylko jedna osoba, ma formę telewizyjnego reality show. Choć film ten to klasyczna fantastyka, jest warty obejrzenia z jednego prostego powodu - za technologiczną fasadą kryją się proste i uniwersalne prawdy, które każdy młody człowiek powinien poznać. Tego typu kino to świetna okazja do ciekawej rozmowy o tym, jak wyobrażamy sobie przyszłość. Warto przy okazji polecić dorastającemu dziecku bardzo interesujący gatunek literacki, jakim jest antyutopia, która opisuje, w jakich kierunkach może się potoczyć cywilizacja i kultura. Porozmawiajcie też o tym, co na co dzień pomaga nam przetrwać w niesprzyjającym otoczeniu, do jakich granic jesteśmy w stanie się posunąć, by bronić własnych przekonań i wartości. 5. Juno (2007) To nie jest proste, rozrywkowe kino. To wymagający dramat o tematyce, która zwykle nie jest kierowana do młodych widzów. Tu mamy wyjątek. Tytułowa bohaterka ma 16 lat, gdy zachodzi w ciążę. W jednej chwili musi zakończyć beztroskie dzieciństwo, dorosnąć i podjąć ważne życiowe decyzje. Ten film jest nie tylko bardzo ciekawy, dobrze zagrany i świetnie zrobiony, ale podejmuje temat, który nadal okryty jest powszechnym tabu. Autorom udaje się stworzyć obraz przemawiający zarówno do wyobraźni jak i rozsądku. Warte polecenia kino. Zdecydowanie nie jest to film łatwy w odbiorze, ale warto go obejrzeć, gdyż w skondensowanej formie pokazuje, na jakie pułapki narażona jest dojrzewająca młodzież. W tym filmie głównym problemem jest niespodziewana i niechciana ciąża, ale tematów do rozmowy może być znacznie więcej - od niebezpieczeństw młodocianej seksualności, przez piekło środków odurzających, dopalaczy i narkotyków, po przemoc. Warto też, byście podyskutowali o odpowiedzialności za własne czyny i o tym, że twoje dziecko zawsze - niezależnie od sytuacji - może liczyć na twoją rodzicielską pomoc. Tomasz Sławiński Bonus: filmy polecane przez Użytkowników: Na Facebooku zapytaliśmy Was, jakie filmy oglądacie z dziećmi. Oto stworzona przez Was lista: Powrót Bena Porozmawiajmy o Kevinie Tajemniczy ogród Toy Story Gdzie jest Nemo? Auta (cz. I i III) Potwory i spółka Król Lew Wszystkie psy ida do nieba Ekpress Polarny Roboty Nigdy nie wierz bliźniaczkom Most do Therabitii Ostatnia piosenka Cudowny chłopak Chłopak z burzy Bella i Sebastian cz. 1-3 Był sobie pies Mój przyjaciel orzeł Sala samobójców Akademia Pana Kleksa Wejdź na FORUM! ❯ zapytał(a) o 07:20 Jakiś film o strzelaninie w szkole ? Film/serial/anime. Może być nawet coś podobnego do "Musimy porozmawiać o Kevinie". Odpowiedzi ażór odpowiedział(a) o 08:44 -Moja Miłość-Wielka ekstaza Roberta Carmichaela-Nasza klasa Belfer (1996) Nie mylic z polskim Belferem bo tamten jest z Tom Berenger - em a a Belfer (2016-) serial TV to z Maciejem Sturchem bez nadziea . Beznadzieja to Twoja ortografia Commando125 a Ty tu kuzwa czego psychopato Chcę aby 10-latkowie najpierw nauczyli się pisać Nie jest to do końca film o strzelaninie w szkole, ale strzelanina jest ostatnią sceną tego filmu, nosi on tytuł Nasza Klasa. Uważasz, że ktoś się myli? lub Rage Pozycja trudna do znalezienia, ale wysiłek z pewnością zostanie zrekompensowany. Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post Powiedziała: yes Historia prawdziwa, o dziewczynie, która zginęła w szkolnej strzelaninie. W sumie wątek o strzelaninie jest tylko na początku, ale jest :) + miło zauważyć tu kogoś z tego samego miasta ;) Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post Dziękuję bardzo za wasze propozycje! Na pewno je przeczytam ;) Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post bubu 08:58 Czytelniczka miete 11:56 Czytelniczka To akurat nie jest książka o strzelaninie w szkole ale o szkolnym mobbingu, o tyle ciekawa że napisana z perspektywy jednej z agresorek Pozdrawiam Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post Nie o strzelaninie w szkole, ale na temat samobójstwa uczennicy - więc może jednak ten tytuł też dotyczy tematu? :) Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post Aby napisać wiadomość zaloguj się konto usunięte 15:23 Czytelnik Użytkownik wypowiedzi usunął konto avuca 10:12 Moderator globalny Absolutny must read w tej dziedzinie: Musimy porozmawiać o Kevinie To nie jest lekka i przyjemna książka, ale jest bardzo dobra. Na jej podstawie powstał też świetny film o tym samym tytule. Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post Poprzednie 1 2 Następne zapytał(a) o 18:14 Znacie filmy o prześladowaniu w szkole? kocham film 'nasza klasa'. Jeżeli ktoś nie oglądał to koniecznie niech zobaczy :) oglądałam też serial 'życie po' , czyli dalsze losy bohaterow naszej klasy, tylko ostatniego najwazniejszego odcinka nie ma z polskimi napisami :(I 'przytul mnie' też oglądałam , [CENZURA]. Odpowiedzi Aww, zawsze polecam Naszą klasę, wspaniały film, powinno się go puszczać w Sala samobójców? blocked odpowiedział(a) o 18:19 polecam Pif-Paf! Jesteś trup!/Bang, Bang, You're Dead (2002) wpisz na youtube filmy o gimbazji i gitara Uważasz, że ktoś się myli? lub

filmy o strzelaninie w szkole